Joeehoeee!
Door: willekeverhoeven
Blijf op de hoogte en volg Arie-Piet en Willeke
29 September 2010 | Zuid-Afrika, Pietermaritzburg
Ha vrienden en familie!
Het eerste bericht vanuit Zuid-Afrika!! Ik kan niet anders zeggen dan dat het ontzettend gaaf is om hier te zijn! De andere vrijwilligers zijn erg gezellig en prettig in de omgang en er is altijd wel ergens wat te doen. Helaas moet je voor internet echt wel even uittrekken, hier in huis is namelijk geen internet, dus daarvoor moet je naar het centrum. Aangezien ik overdag meestal ergens aan het werk ben en `s avonds echt te onveilig is om over straat te gaan, duurde het dus even voor het eerste bericht de deur uit kon :) Een korte impressie van de reis.
Amsterdam – Cairo
Om 16.00 is het vliegtuig vertrokken, iets later dan gepland. In het vliegtuig een aantal mensen ontmoet, een Nederlands echtpaar naast me. En verder Piet, die liftend van Kaapstad naar Cairo gaat, en Bregje die voor een jaar als arts gaat werken in Port st. John’s. Verder nog iemand waarvan ik dacht, wat heeft die toch een raar accent, die een in Nederland wonenende Zuid-Afrikaan bleek te zijn. Ook nog kennis gemaakt met Chisa, een Japanse studente die voor een jaar in London studeerde. Al deze mensen bij elkaar zorgden ervoor dat de wachttijd in Cairo al snel was overbrugt. Cairo is een vrij modern vliegveld, in ieder geval wel de vleugel voor ‚international flights’. Veel glitter & glamour, veel jonge mannen, en dan trek je als twee jonge meiden toch best wel de aandacht daar. Dat vrouwzijn had overigens wel direct effect, namelijk korting op de koffie, haha :)
Cairo – Johannesburg
Acht uur vliegen, acht uur afzien. Beginnende keelpijn, loeiende airco, geloof me dat is geen goede combinatie. Nauwelijks geslapen, maar gelukkig kregen we om 01.00 nog een warme maaltijd, de laatste was al weer even geleden, namelijk op de vorige vlucht om 17.00.
De koffer – de overstap – vertraging
Ja natuurlijk! De douane ging soepel, relaxe lui. Één liep er hardop gospel te zingen en te balen dat z’n USB met gospelsongs kwijt was. En toen... het wachten op m’n tas. En laat die nou net als een van de laatste van de band komen. Het is inmiddels 8.15 en mn vlucht vertrekt om 9.00!! Nog steeds wachtend maar vast een meneer aangeschoten of hij weet waar ik heen moet, net op dat moment komt m’n tas van de band. Als hij zich er nog 3 keer van verzekerd heeft dat ik echt om 9.00 moet vliegen schrikt hij zich werkelijk een hoedje. Mijn tas snel op een kar gegooid, en hij met z’n lange benen vooruit met de kar, af en toe achter zich omkijkend waar ik toch blijf (tsja korte benen is handig bij weinig ruimte in het vliegtuig, maar vreselijk als je haast hebt). De incheckbalie blijkt al dicht te zijn, en op het nippertje kan ik nog inschecken bij een andere balie een paar gangen verder op, mn tas kon nog net op de band. Geen adem meer over, maar toch nog een sprintje naar de douane,, gelukkig gingen de meestel wel even aan de kant voor ‚almost missing my flight’. En dan ook nog gefouilleerd moeten worden door een onverbiddelijke dame. Al rennend kom ik bij de gate, en dan blijkt dat ze wat vertraging hebben, want o wat een lol, nog niet alle bagage is er!! :) Niet veel later zag ik een karretje voorbij komen met voila, mijn tas!
Jo’burg – Durban – Pietermaritzburg
Goede vlucht gehad. Mn tas is deze keer redelijk snel, even een belletje naar huis en daarna al snel Marieke gevonden. Gaaf om die weer te zien. Een `taxi` staat al gereed, een dikke Audi. In de auto alle tijd om elkaar bij te praten. Na een uur zijn we er dan eindelijk, in Pietermaritzburg. Alles zit achter hekken en muren. Eerst komen we door het rijke gedeelte, en al snel verandert het in wat armer. Allemaal vuil op straat, mensen lopen overal, ook naast de snelweg trouwens. Dan draaien we de oprit op, maar niet voordat er eerst twee gates opengemaakt zijn. Dus dit wordt m’n huis voor de komende paar weken. Rommelig, oud en ontzettend gezellig, zo is mn eerste indruk. De muur is een soort van wall of fame, met allemaal foto’s van ex-vrijwilligers. De kamer deel ik met Elisabeth en Alina two girls from Duitsland. Verder zijn e rook nog Luuc en Lauren uit Australie en natuurlijk Marieke. Nadat we het huis hebben bekeken gaan we naar hiernaast, de Shelter. Met een aantal jongens kennis gemaakt, die moeten duidelijk nog even wennen, net als ik overigens. Ze gebruiken nogal ingewikkelde handbegroetingen, maar oefening baart kunst. De namen ben ik helaas vrijwel gelijk weer vergeten, en zij stuntelen met de mijne, de W kunnen zie niet uitspreken. Dus nu heet ik iets van Villieke ofzo. Na al de indrukken tot zover, even de tijd om te slapen, heerlijk!
Herritage day
De jongens zijn `s avonds vaak aan het zingen met elkaar. En dit weekend zijn de jongens van de Shelter allemaal terug naar huis, die hopen deze week weer terug te komen. De eerste echte dag hier viel ik gelijk met mijn neus in de boter, toen was het hier namelijk Herritage dag. Dan staat het culturele erfgoed centraal, dit wordt uitgebreid gevierd met dans, muziek zang en lekker eten. We vertrokken naar een soort Theologische school hier in de buurt met de kinderen van zowel de jongens- als meiden shelter. Nog een hele operatie voor we uiteindelijk weg konden, want ook dat gaat echt op z’n Afrikaans. De auto bleek kapot, dus moesten we wachten op een andere auto. Ondertussen werd er gezongen en gedanst ter oefening voor deze dag. Ruim een uur later dan gepland vertrokken we dan toch, met een paar propvolle auto’s. Het was echt een hele happening, met harde muziek aan, dansende mensen, ontzettend gaaf allemaal om te zien. De toespaken zijn allemaal in het Zulu, met soms een paar zinnen in het Engels, daar maak ik bijzonder weinig van. Gelukkig heeft 1 van de jongens van de Shelter dat in de gaten, en zo heb ik er een persoonlijke tolk bij :) De optredens bestaan uit zingen en dansen, waarbij de Zulu cultuur centraal staat. Het is een erg gave, maar zeer vermoeiende dag. Aan het einde staat mn hoofd zo’n beetje op knallen, maar het was zeker de moeite waard, `s avonds houd ik het voor gezien en ga lekker vroeg slapen.
Weekend
Op zaterdag lekker rondgechillt en naar de mall geweest voor shopping. Met Marieke samen alle boodschappen voor het huis gedaan. Ik viel echt van de ene verbazing in de andere. Het winkelcentrum was echt zo ontzettend druk. Luuc en Lauren, twee vrijwilligers die ook in huis zitten hadden het er al over gehad om naar Capetown te gaan... En voor ik er erg in heb zitten we al in een tourist office. En het is nog gelukt ook, net 2 dagen hier en nu al de reis geboekt. Het volgende weekend (!!) gaan we dus by plane naar Capetown en dan rijden we in 8 a 10 dagen terug naar hier. Heb er echt ontzettend veel zin in, we gaan met z’n vieren: Luuc, Lauren en Elly (Elisabeth) en het wordt vast tof!
Zondag zijn we naar een dienst geweest in een Zulu kerk. Bij binnenkomst zijn ze al aan het zingen, en over 1 lied doen ze gerust 10 minuten. De een vult de ander weer aan en dan beginnen ze gewoon weer opnieuw. Ze zijn vol van God en dat is te merken ook. Zoals Marieke al had voorspeld, moesten alle nieuwelingen naar voren komen om zich voor te stellen, een korte introductie en dan worden we gezegend of zoiets, en daarna komt de hele gemeente langs voor een hand en een big hug. De dienst duurt in totaal ongeveer 3 uur, met zingen door zowel gemeenteleden met z’n allen als mensen solo (die dan weer worden bijgevallen door iedereen. Met Marieke nog een tijdje bij de Girl Shelter rondgehangen om wat te laten zien van de Herritage day.
Overig
Het eten is wel prima, vaak iets van rijst met prut. De leiding van de Shelters noemen ze ‘Oncle’ of Mama (…). Alles zit achter slot en grendels. De jongens van de Shelter zijn echt leuk, soms ook erg schrijnend om te zien waar ze wonen. Na de viering van Herritageday zijn we een aantal nml weg wezen brengen naar hun huis, en dan zie je dat ze echt straat arm zijn. En ook een beetje makkelijk, de zooi ligt namelijk overal en nergens, volgens mij weten ze ook echt niet waar ze moeten beginnen. Kippen lopen tussen de bagger rond, een echte kakofonie van alles en nog wat.
M’n volgende blog zal waarschijnlijk ergens uit de buurt van Capetown komen, want er is hier natuurlijk niet zomaar overal internet. Wish you all the best, ik geniet hier met volle teugen!
Het eerste bericht vanuit Zuid-Afrika!! Ik kan niet anders zeggen dan dat het ontzettend gaaf is om hier te zijn! De andere vrijwilligers zijn erg gezellig en prettig in de omgang en er is altijd wel ergens wat te doen. Helaas moet je voor internet echt wel even uittrekken, hier in huis is namelijk geen internet, dus daarvoor moet je naar het centrum. Aangezien ik overdag meestal ergens aan het werk ben en `s avonds echt te onveilig is om over straat te gaan, duurde het dus even voor het eerste bericht de deur uit kon :) Een korte impressie van de reis.
Amsterdam – Cairo
Om 16.00 is het vliegtuig vertrokken, iets later dan gepland. In het vliegtuig een aantal mensen ontmoet, een Nederlands echtpaar naast me. En verder Piet, die liftend van Kaapstad naar Cairo gaat, en Bregje die voor een jaar als arts gaat werken in Port st. John’s. Verder nog iemand waarvan ik dacht, wat heeft die toch een raar accent, die een in Nederland wonenende Zuid-Afrikaan bleek te zijn. Ook nog kennis gemaakt met Chisa, een Japanse studente die voor een jaar in London studeerde. Al deze mensen bij elkaar zorgden ervoor dat de wachttijd in Cairo al snel was overbrugt. Cairo is een vrij modern vliegveld, in ieder geval wel de vleugel voor ‚international flights’. Veel glitter & glamour, veel jonge mannen, en dan trek je als twee jonge meiden toch best wel de aandacht daar. Dat vrouwzijn had overigens wel direct effect, namelijk korting op de koffie, haha :)
Cairo – Johannesburg
Acht uur vliegen, acht uur afzien. Beginnende keelpijn, loeiende airco, geloof me dat is geen goede combinatie. Nauwelijks geslapen, maar gelukkig kregen we om 01.00 nog een warme maaltijd, de laatste was al weer even geleden, namelijk op de vorige vlucht om 17.00.
De koffer – de overstap – vertraging
Ja natuurlijk! De douane ging soepel, relaxe lui. Één liep er hardop gospel te zingen en te balen dat z’n USB met gospelsongs kwijt was. En toen... het wachten op m’n tas. En laat die nou net als een van de laatste van de band komen. Het is inmiddels 8.15 en mn vlucht vertrekt om 9.00!! Nog steeds wachtend maar vast een meneer aangeschoten of hij weet waar ik heen moet, net op dat moment komt m’n tas van de band. Als hij zich er nog 3 keer van verzekerd heeft dat ik echt om 9.00 moet vliegen schrikt hij zich werkelijk een hoedje. Mijn tas snel op een kar gegooid, en hij met z’n lange benen vooruit met de kar, af en toe achter zich omkijkend waar ik toch blijf (tsja korte benen is handig bij weinig ruimte in het vliegtuig, maar vreselijk als je haast hebt). De incheckbalie blijkt al dicht te zijn, en op het nippertje kan ik nog inschecken bij een andere balie een paar gangen verder op, mn tas kon nog net op de band. Geen adem meer over, maar toch nog een sprintje naar de douane,, gelukkig gingen de meestel wel even aan de kant voor ‚almost missing my flight’. En dan ook nog gefouilleerd moeten worden door een onverbiddelijke dame. Al rennend kom ik bij de gate, en dan blijkt dat ze wat vertraging hebben, want o wat een lol, nog niet alle bagage is er!! :) Niet veel later zag ik een karretje voorbij komen met voila, mijn tas!
Jo’burg – Durban – Pietermaritzburg
Goede vlucht gehad. Mn tas is deze keer redelijk snel, even een belletje naar huis en daarna al snel Marieke gevonden. Gaaf om die weer te zien. Een `taxi` staat al gereed, een dikke Audi. In de auto alle tijd om elkaar bij te praten. Na een uur zijn we er dan eindelijk, in Pietermaritzburg. Alles zit achter hekken en muren. Eerst komen we door het rijke gedeelte, en al snel verandert het in wat armer. Allemaal vuil op straat, mensen lopen overal, ook naast de snelweg trouwens. Dan draaien we de oprit op, maar niet voordat er eerst twee gates opengemaakt zijn. Dus dit wordt m’n huis voor de komende paar weken. Rommelig, oud en ontzettend gezellig, zo is mn eerste indruk. De muur is een soort van wall of fame, met allemaal foto’s van ex-vrijwilligers. De kamer deel ik met Elisabeth en Alina two girls from Duitsland. Verder zijn e rook nog Luuc en Lauren uit Australie en natuurlijk Marieke. Nadat we het huis hebben bekeken gaan we naar hiernaast, de Shelter. Met een aantal jongens kennis gemaakt, die moeten duidelijk nog even wennen, net als ik overigens. Ze gebruiken nogal ingewikkelde handbegroetingen, maar oefening baart kunst. De namen ben ik helaas vrijwel gelijk weer vergeten, en zij stuntelen met de mijne, de W kunnen zie niet uitspreken. Dus nu heet ik iets van Villieke ofzo. Na al de indrukken tot zover, even de tijd om te slapen, heerlijk!
Herritage day
De jongens zijn `s avonds vaak aan het zingen met elkaar. En dit weekend zijn de jongens van de Shelter allemaal terug naar huis, die hopen deze week weer terug te komen. De eerste echte dag hier viel ik gelijk met mijn neus in de boter, toen was het hier namelijk Herritage dag. Dan staat het culturele erfgoed centraal, dit wordt uitgebreid gevierd met dans, muziek zang en lekker eten. We vertrokken naar een soort Theologische school hier in de buurt met de kinderen van zowel de jongens- als meiden shelter. Nog een hele operatie voor we uiteindelijk weg konden, want ook dat gaat echt op z’n Afrikaans. De auto bleek kapot, dus moesten we wachten op een andere auto. Ondertussen werd er gezongen en gedanst ter oefening voor deze dag. Ruim een uur later dan gepland vertrokken we dan toch, met een paar propvolle auto’s. Het was echt een hele happening, met harde muziek aan, dansende mensen, ontzettend gaaf allemaal om te zien. De toespaken zijn allemaal in het Zulu, met soms een paar zinnen in het Engels, daar maak ik bijzonder weinig van. Gelukkig heeft 1 van de jongens van de Shelter dat in de gaten, en zo heb ik er een persoonlijke tolk bij :) De optredens bestaan uit zingen en dansen, waarbij de Zulu cultuur centraal staat. Het is een erg gave, maar zeer vermoeiende dag. Aan het einde staat mn hoofd zo’n beetje op knallen, maar het was zeker de moeite waard, `s avonds houd ik het voor gezien en ga lekker vroeg slapen.
Weekend
Op zaterdag lekker rondgechillt en naar de mall geweest voor shopping. Met Marieke samen alle boodschappen voor het huis gedaan. Ik viel echt van de ene verbazing in de andere. Het winkelcentrum was echt zo ontzettend druk. Luuc en Lauren, twee vrijwilligers die ook in huis zitten hadden het er al over gehad om naar Capetown te gaan... En voor ik er erg in heb zitten we al in een tourist office. En het is nog gelukt ook, net 2 dagen hier en nu al de reis geboekt. Het volgende weekend (!!) gaan we dus by plane naar Capetown en dan rijden we in 8 a 10 dagen terug naar hier. Heb er echt ontzettend veel zin in, we gaan met z’n vieren: Luuc, Lauren en Elly (Elisabeth) en het wordt vast tof!
Zondag zijn we naar een dienst geweest in een Zulu kerk. Bij binnenkomst zijn ze al aan het zingen, en over 1 lied doen ze gerust 10 minuten. De een vult de ander weer aan en dan beginnen ze gewoon weer opnieuw. Ze zijn vol van God en dat is te merken ook. Zoals Marieke al had voorspeld, moesten alle nieuwelingen naar voren komen om zich voor te stellen, een korte introductie en dan worden we gezegend of zoiets, en daarna komt de hele gemeente langs voor een hand en een big hug. De dienst duurt in totaal ongeveer 3 uur, met zingen door zowel gemeenteleden met z’n allen als mensen solo (die dan weer worden bijgevallen door iedereen. Met Marieke nog een tijdje bij de Girl Shelter rondgehangen om wat te laten zien van de Herritage day.
Overig
Het eten is wel prima, vaak iets van rijst met prut. De leiding van de Shelters noemen ze ‘Oncle’ of Mama (…). Alles zit achter slot en grendels. De jongens van de Shelter zijn echt leuk, soms ook erg schrijnend om te zien waar ze wonen. Na de viering van Herritageday zijn we een aantal nml weg wezen brengen naar hun huis, en dan zie je dat ze echt straat arm zijn. En ook een beetje makkelijk, de zooi ligt namelijk overal en nergens, volgens mij weten ze ook echt niet waar ze moeten beginnen. Kippen lopen tussen de bagger rond, een echte kakofonie van alles en nog wat.
M’n volgende blog zal waarschijnlijk ergens uit de buurt van Capetown komen, want er is hier natuurlijk niet zomaar overal internet. Wish you all the best, ik geniet hier met volle teugen!
-
29 September 2010 - 13:56
Ruben:
Dat me goed om te horen dat je het naar je zin hebt en alles goed gekomen is. Hier koud en fris vooral sochtends. Ik hoop en wens je veel plezier en dat je je wegen met God zal gaan.
adieu -
29 September 2010 - 16:15
Greet Verhoeven:
Dag lieve Willeke,
Wat leuk om je reisverslag te lezen. Ik wens je mooie ontmoetingen met de mensen en kids. Verwarm ze met de liefde van Christus. Ik groet je met Shalom! Voor jou, voor de kids, en voor Zuid Afrika!
Heel veel liefs van
tante Greet -
29 September 2010 - 17:08
Nelleke:
Hee Marieke!
Heb na een tip van je nicht (rara...;P ) met veel plezier je reisverslag zitten lezen, helemaal geweldig!
In een paar dagen tijd al veel meegemaakt, totaal andere wereld!
En idd, heel moeilijk om die armoede met eigen ogen te zien.
Hoop dat je nog veel kunt betekenen voor deze mensen in de komende weken!
Veel plezier met je "tripje" naar Kaapstad, geniet ervan, enne....vergeet vooral Table Mountain niet op te gaan!;P
Groetjes Nelleke
-
29 September 2010 - 18:25
Cor Hardenbol:
Ha Willeke, een reisverslag,dat er wezen mag.We lazen het met plezier, ontvang de groeten van hier. Cor -
29 September 2010 - 18:34
Ad En Lies:
ha die Wil,
wat ontiegelijk leuk om zo'n verhaal van jou te lezen! ook zelf mee gehost?:P
hier ist donker en koud in het kikkerlandje.. maar de kruidnoten zijn alweer heerlijk;P
geniet van je reisje, zo snel na de heenreis!
tot mails...
liefs -
29 September 2010 - 19:42
JW,Lies,Ruben&W:
Hey Wil,
Wat een heerlijk reisverslag! Echt op zn Willeke's!!! ;)
Geniet ervan en Gods zegen.
Liefs, ons -
29 September 2010 - 20:56
Plonie:
Willeke, ik had je al een mail gestuurd, maar later kwam ik er achter, dat ik door moest klikken, dus nu helemaal op de hoogte, erg leuk om mee te leven met je. Willeke het ga je goed, ik kijk uit naar de volg. mail, Liefs Plonie -
29 September 2010 - 21:14
Joyce:
Hey meis!
Dat noem ik nou nog eens een reisverslag, haha! Wat ontzettend leuk om te lezen, ben benieuwd naar je volgende verslag met al je belevingen! Heel veel plezier nog daar!
Liefs! -
29 September 2010 - 21:39
Pa:
Ha lieverd,
Fijn dat je daar in fraai gezelschap verkeert. Maak een goed plan met die andere globetrotters, je komt er nog tijd te kort om alles te bekijken. Laat in ieder geval nog wat over voor een volgende keer :-).
Van de week nog een keer aan de bel.
Liefs.
Pa -
30 September 2010 - 09:47
Deborah Geluk:
Heeee Willeke!
Gaaf om zo je avontuur te lezen in Zuid Afrika ;-)
Gister was je pa bij ons in de club (Rotterdam). Was wel grappig, want we hebben gister wat gasten mogen ontvangen uit Zuid-Afrika (waar er 1 ook van Zulu kan praten..) Wel cool dat jij daar nu ook zo over aan het praten bent ;)
Tof om te horen dat het goed met je gaat en dat je het daar naar je zin hebt!
Vette bless in de rest van de tijd!
Toedels, liefs, Deborah -
30 September 2010 - 17:07
Maaike De G:
He Willeke,
Super leuk verhaal. Geniet er van! Gaaf dat je ook naar Cape Town gaat!
Groetjes, Maaike -
30 September 2010 - 18:23
Esther H.:
Heej Wil!
Klinkt goed, je reisverslag! Geniet er maar lekker van! Zal stil zijn de komende zondagen op 't Kerkplein ;-)
Liefs -
30 September 2010 - 21:25
Corrien:
Hey meis!
Wat een gaaf en mooi verslag om te lezen zeg! Jij geniet daar echt, super!
Heel veel succes met alles verder hor. En ik zie uit naar je volgende verslag...
Hug! -
01 Oktober 2010 - 06:12
Jolanda:
ha lieverd, wat fijn dat het zo goed gaat, je geniet er echt van,leuk om het reisverslag te lezen,ik wens je nog veel goede dagen toe, hou van je liefs Jo -
02 Oktober 2010 - 19:15
Annelies:
Hoi Willeke,
In 1 woord: gaaf
Ik denk dat dit je nog lang zal bij blijven en dat zijn herinneringen voor het leven.
Veel plezier daar in Afrika.
x Annie Lies -
02 Oktober 2010 - 19:32
Leanne:
Hee Villeke!!<3
zoo wat een verhaal!!
moet je gewoon ff voor gaan zitte!!! wel leuk om te leze dat je et zo naar je zin hebt!!
geniet er nog even van,,want het is zo om hoor..
veel plezier hee
groetjess je niggie -
03 Oktober 2010 - 13:58
Vivia:
Ha Willeke,
Tjonge zeg, dit moet wel heel insipererend voor jezelf zijn om zo van de hollandse nuchterheidscultuur in de zoeloegeuren en kleuren terecht te komen! Ik kan me voorstellen dat je het verschrikkelijk naar je zin hebt. Geniet van al die lieve mensen-mensen, want dat zijn de afrikaners en pas daarbij goed op jezelf hoor!
Ik blijf je volgen!
Hartelijke groet,
Vivia -
03 Oktober 2010 - 14:00
Vivia:
Ha Willeke,
Tjonge zeg, dit moet wel heel insipererend voor jezelf zijn om zo van de hollandse nuchterheidscultuur in de zoeloegeuren en kleuren terecht te komen! Ik kan me voorstellen dat je het verschrikkelijk naar je zin hebt. Geniet van al die lieve mensen-mensen, want dat zijn de afrikaners en pas daarbij goed op jezelf hoor!
Ik blijf je volgen!
Hartelijke groet,
Vivia -
03 Oktober 2010 - 14:30
Vivia:
Ha Willeke,
Tjonge zeg, dit moet wel heel insipererend voor jezelf zijn om zo van de hollandse nuchterheidscultuur in de zoeloegeuren en kleuren terecht te komen! Ik kan me voorstellen dat je het verschrikkelijk naar je zin hebt. Geniet van al die lieve mensen-mensen, want dat zijn de afrikaners en pas daarbij goed op jezelf hoor!
Ik blijf je volgen!
Hartelijke groet,
Vivia -
04 Oktober 2010 - 12:06
Alice Clements:
Ha Willeke,
Leuk om op deze manier een beetje mee te beleven hoe het jou in Afrika vergaat.
Ik wens je mede namens de andere Clemen(t)sen een goede tijd toe. -
04 Oktober 2010 - 19:19
Nelleke:
Haha, zal na een tip de aanhef ff aanpassen....
"Ha Willeke"! ;-P -
07 Oktober 2010 - 08:17
Frans:
heej willeke,
ik moest wel lachen om die overstap van je... Dat moet natuurlijk jou overkomen. maarre kan je niet meer fotos uploaden!
ciao,
frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
