Afronding werkzaamheden 1
Door: Arie-Piet en Willeke
Blijf op de hoogte en volg Arie-Piet en Willeke
10 Januari 2015 | Mozambique, Milange
WEBLOG 6 Afronding werkzaamheden
Hallo allemaal, hier is weer een nieuwe weblog van onze hand. Veel leesplezier!
De vakantie was dus echt heerlijk, en heeft ons veel nieuwe indrukken gegeven. Na de vakantie was er nog een weekend, waarin we alles weer op orde konden brengen en ons konden voorbereiden op een nieuwe werkweek. Na alle dagen vroeg uit bed, vonden we het heerlijk om weer lekker eens uit te slapen. Na een tijdje werd het toch wel erg warm en gingen we maar aan de slag. Omdat het in de middag de laatste tijd erg hard regent, begonnen we met de tuin. Samen met Wiebe en Mauricio de tuinman gingen we enthousiast aan de slag. Het warme, vochtige weer zorgt voor een groeizaam klimaat, en als je er niet op tijd bij bent staat je tuin zo vol. Bananenbomen worden wel eens onkruid genoemd, die komen al snel omhoog. Voor ons natuurlijk onbegrijpelijk, maar ze hebben daar echt een overschot van. Arie-Piet en ik gingen de jonge palmbomen snoeien, zodat ze verder de lucht in zullen groeien in plaats van wijd uit. Als tool daarvoor gebruikten we een soort zwaard/mes, wat je in Nederland echt niet zomaar mag hebben… Nog een intensief klusje, want die stelen zijn me toch hard! Ook waren er nog andere planten, die een beetje op aloëvera lijken, met scherpe punten. Lekker productief dus in de ochtend en de tuin is weer flink opgefrist! Gerdine had heerlijke broodjes gemaakt, dat ging er wel in!
In de middag deden we nog een bezoekje aan de markt, inmiddels weet Willeke de meeste producten wel in het Portugees te benoemen, en komt qua prijs en hoeveelheid ook aardig uit. Dat is de fijne bijkomstigheid van de tijd die ze in de keuken heeft doorgebracht, dat leert toch wel erg snel! We vinden het echt wat hebben zo’n markt, het gaat er allemaal erg gemoedelijk aan toe, en gelukkig staan de prijzen ook vast, zodat je niet over een kilo aardappels moet onderhandelen. Het is erg afhankelijk van het seizoen wat er te koop is, je kunt nu bijvoorbeeld hopen met fruit kopen, zoals mango, ananas. Voor 10 mango’s betaalden we iets van 3 euro. In andere tijden van het jaar is er juist niks anders dan bananen verkrijgbaar, dat is wel een nadeel. Mozambique kent erg strenge regels met betrekking tot import. In het buurland Malawi, wat vrij dichtbij is, zijn veel meer producten verkrijgbaar. Omdat het dorp dicht bij de grens ligt wordt er nog wel eens een bezoek aan Malawi regelmatig gecombineerd met een bezoek aan de supermarkten daar. Vlees en veel andere handige producten zijn hier namelijk ook lastig en over de grens prima verkrijgbaar. Een nadeel daarvan is, dat je bij de grens de bonnetjes moet laten zien als ze daar om vragen, of zelfs je hele auto leeg maken, en soms alsnog iets van importheffing moet betalen á 40%!
Op maandag gingen we weer aan de slag, het werk begon buiten onder de “alpendra” (een overkapping met een lage muur) met een weekopening. Voor het werk begint wordt begonnen met lezen uit de Bijbel, reflectie en wat zingen met elkaar. Daarna heeft Willeke met Wiebe en het keukenteam een korte bespreking om de plannen voor deze week op elkaar af te stemmen. De laatste week alweer, en ik wil graag weten welke vragen ze nog hebben en welke ondersteuning ze willen. We gaan aan de slag met het ‘vertalen’ van de menu’s naar de kosten per maaltijd, en later ook de kosten per persoon.
In de huidige situatie kookt de keuken eten voor de préschool, de basisschool en ook voor seminars en soms voor mensen die van buitenaf een maaltijd bestellen. Dit valt allemaal onder dezelfde noemer en er wordt niet echt bijgehouden hoeveel geld wordt uitgegeven voor welk project of welke maaltijd . Het doel van het keukenproject is om inzicht te krijgen in de kosten die gemaakt worden, welke ingrediënten en hoeveelheden worden gebruikt. En bovendien wordt er gewoontegetrouw altijd veel te veel eten klaargemaakt. Het was een groot karwei om alle menu’s in kaart te brengen, gelukkig op de eerste dag dat we er aan werkten met vertaling van Iron, een andere medewerker die goed Engels spreekt. Inmiddels wist ik al veel keukentermen, en kon het op de volgende dagen grotendeels zonder vertaling worden uitgewerkt. Het resultaat van het werk was dat we per maaltijd prima wisten hoeveel nodig was, en wat het koste, en ook per persoon konden uitrekenen. Verder hebben we nieuwe menu’s bedacht en ook daarvan een prijslijst opgesteld. Wat voor mij best bizar was, dat ze in de keuken maar met z’n tweeën zijn. Er wordt gekookt voor 120 kinderen, en er zijn de helft van het jaar seminars, waarbij gemiddeld 25 mensen ook de hele dag door verzorgd moeten worden. Ik voel me dan best bevoorrecht met normaal gesproken meer mensen in de keuken en bovendien een betere uitrusting. Al deze informatie en de bevindingen van voor onze vakantie mondden uit in de training die ik vrijdag heb gegeven. Helaas was Therese ziek, maar Abilio en Fred deden dubbel zo hard mee. We hebben veel aandacht besteed aan hygiëne in de keuken. Zoals in eerdere blogs al is geschreven, schort het daar nog wel eens aan. Ergens zie je wel de goede bedoelingen, maar juist met dit klimaat is goed afmaken wel essentieel. Een paar voorbeelden. Er was iemand begonnen met het wassen van de vaatdoekjes, en er stond dus een bak met een bodempje wat en ranzige doekjes buiten, maar deze stonden er nog steeds na 2 dagen. Ik had er al een paar keer naar gevraagd, maar pas na tijd werd het afgemaakt. Je wilt niet weten hoeveel vliegen daar af kwamen. Ook de afwas blijft vaak staan tot de volgende dag, inclusief alle etensresten. De afvalbak wordt ook niet dagelijks geleegd. Het zijn dingen die je in Nederland ook misschien niet altijd doet, maar dan heb je geen rattenplaag in huis waarschijnlijk en is het niet vaak 30 graden, heb je misschien muggenhorren. De mensen hier denken dat ze zo vaak diarree hebben omdat het door het klimaat komt. In werkelijkheid heeft het klimaat een grote invloed op de snelle vermenigvuldiging van bacteriën. Een beetje vergelijkbaar met de hondsdagen in Nederland. Ook kruisbesmetting hadden ze niet van gehoord. Dus een sla wordt gerust gesneden op een plank of met een mes, daarvoor gebruikt voor iets als rauwe kip. Wel ‘even afgespoeld’, maar niet goed gereinigd. En zelfs als het op een ‘goede’ manier wordt klaargemaakt gaat het nog vaak mis, bijvoorbeeld als sla een uur onafgedekt buiten staat, dan bederft het alsnog snel!
In verband met de toegestane lengte van de blog… KNIP… Deel 2 komt er direct achteraan!
Hallo allemaal, hier is weer een nieuwe weblog van onze hand. Veel leesplezier!
De vakantie was dus echt heerlijk, en heeft ons veel nieuwe indrukken gegeven. Na de vakantie was er nog een weekend, waarin we alles weer op orde konden brengen en ons konden voorbereiden op een nieuwe werkweek. Na alle dagen vroeg uit bed, vonden we het heerlijk om weer lekker eens uit te slapen. Na een tijdje werd het toch wel erg warm en gingen we maar aan de slag. Omdat het in de middag de laatste tijd erg hard regent, begonnen we met de tuin. Samen met Wiebe en Mauricio de tuinman gingen we enthousiast aan de slag. Het warme, vochtige weer zorgt voor een groeizaam klimaat, en als je er niet op tijd bij bent staat je tuin zo vol. Bananenbomen worden wel eens onkruid genoemd, die komen al snel omhoog. Voor ons natuurlijk onbegrijpelijk, maar ze hebben daar echt een overschot van. Arie-Piet en ik gingen de jonge palmbomen snoeien, zodat ze verder de lucht in zullen groeien in plaats van wijd uit. Als tool daarvoor gebruikten we een soort zwaard/mes, wat je in Nederland echt niet zomaar mag hebben… Nog een intensief klusje, want die stelen zijn me toch hard! Ook waren er nog andere planten, die een beetje op aloëvera lijken, met scherpe punten. Lekker productief dus in de ochtend en de tuin is weer flink opgefrist! Gerdine had heerlijke broodjes gemaakt, dat ging er wel in!
In de middag deden we nog een bezoekje aan de markt, inmiddels weet Willeke de meeste producten wel in het Portugees te benoemen, en komt qua prijs en hoeveelheid ook aardig uit. Dat is de fijne bijkomstigheid van de tijd die ze in de keuken heeft doorgebracht, dat leert toch wel erg snel! We vinden het echt wat hebben zo’n markt, het gaat er allemaal erg gemoedelijk aan toe, en gelukkig staan de prijzen ook vast, zodat je niet over een kilo aardappels moet onderhandelen. Het is erg afhankelijk van het seizoen wat er te koop is, je kunt nu bijvoorbeeld hopen met fruit kopen, zoals mango, ananas. Voor 10 mango’s betaalden we iets van 3 euro. In andere tijden van het jaar is er juist niks anders dan bananen verkrijgbaar, dat is wel een nadeel. Mozambique kent erg strenge regels met betrekking tot import. In het buurland Malawi, wat vrij dichtbij is, zijn veel meer producten verkrijgbaar. Omdat het dorp dicht bij de grens ligt wordt er nog wel eens een bezoek aan Malawi regelmatig gecombineerd met een bezoek aan de supermarkten daar. Vlees en veel andere handige producten zijn hier namelijk ook lastig en over de grens prima verkrijgbaar. Een nadeel daarvan is, dat je bij de grens de bonnetjes moet laten zien als ze daar om vragen, of zelfs je hele auto leeg maken, en soms alsnog iets van importheffing moet betalen á 40%!
Op maandag gingen we weer aan de slag, het werk begon buiten onder de “alpendra” (een overkapping met een lage muur) met een weekopening. Voor het werk begint wordt begonnen met lezen uit de Bijbel, reflectie en wat zingen met elkaar. Daarna heeft Willeke met Wiebe en het keukenteam een korte bespreking om de plannen voor deze week op elkaar af te stemmen. De laatste week alweer, en ik wil graag weten welke vragen ze nog hebben en welke ondersteuning ze willen. We gaan aan de slag met het ‘vertalen’ van de menu’s naar de kosten per maaltijd, en later ook de kosten per persoon.
In de huidige situatie kookt de keuken eten voor de préschool, de basisschool en ook voor seminars en soms voor mensen die van buitenaf een maaltijd bestellen. Dit valt allemaal onder dezelfde noemer en er wordt niet echt bijgehouden hoeveel geld wordt uitgegeven voor welk project of welke maaltijd . Het doel van het keukenproject is om inzicht te krijgen in de kosten die gemaakt worden, welke ingrediënten en hoeveelheden worden gebruikt. En bovendien wordt er gewoontegetrouw altijd veel te veel eten klaargemaakt. Het was een groot karwei om alle menu’s in kaart te brengen, gelukkig op de eerste dag dat we er aan werkten met vertaling van Iron, een andere medewerker die goed Engels spreekt. Inmiddels wist ik al veel keukentermen, en kon het op de volgende dagen grotendeels zonder vertaling worden uitgewerkt. Het resultaat van het werk was dat we per maaltijd prima wisten hoeveel nodig was, en wat het koste, en ook per persoon konden uitrekenen. Verder hebben we nieuwe menu’s bedacht en ook daarvan een prijslijst opgesteld. Wat voor mij best bizar was, dat ze in de keuken maar met z’n tweeën zijn. Er wordt gekookt voor 120 kinderen, en er zijn de helft van het jaar seminars, waarbij gemiddeld 25 mensen ook de hele dag door verzorgd moeten worden. Ik voel me dan best bevoorrecht met normaal gesproken meer mensen in de keuken en bovendien een betere uitrusting. Al deze informatie en de bevindingen van voor onze vakantie mondden uit in de training die ik vrijdag heb gegeven. Helaas was Therese ziek, maar Abilio en Fred deden dubbel zo hard mee. We hebben veel aandacht besteed aan hygiëne in de keuken. Zoals in eerdere blogs al is geschreven, schort het daar nog wel eens aan. Ergens zie je wel de goede bedoelingen, maar juist met dit klimaat is goed afmaken wel essentieel. Een paar voorbeelden. Er was iemand begonnen met het wassen van de vaatdoekjes, en er stond dus een bak met een bodempje wat en ranzige doekjes buiten, maar deze stonden er nog steeds na 2 dagen. Ik had er al een paar keer naar gevraagd, maar pas na tijd werd het afgemaakt. Je wilt niet weten hoeveel vliegen daar af kwamen. Ook de afwas blijft vaak staan tot de volgende dag, inclusief alle etensresten. De afvalbak wordt ook niet dagelijks geleegd. Het zijn dingen die je in Nederland ook misschien niet altijd doet, maar dan heb je geen rattenplaag in huis waarschijnlijk en is het niet vaak 30 graden, heb je misschien muggenhorren. De mensen hier denken dat ze zo vaak diarree hebben omdat het door het klimaat komt. In werkelijkheid heeft het klimaat een grote invloed op de snelle vermenigvuldiging van bacteriën. Een beetje vergelijkbaar met de hondsdagen in Nederland. Ook kruisbesmetting hadden ze niet van gehoord. Dus een sla wordt gerust gesneden op een plank of met een mes, daarvoor gebruikt voor iets als rauwe kip. Wel ‘even afgespoeld’, maar niet goed gereinigd. En zelfs als het op een ‘goede’ manier wordt klaargemaakt gaat het nog vaak mis, bijvoorbeeld als sla een uur onafgedekt buiten staat, dan bederft het alsnog snel!
In verband met de toegestane lengte van de blog… KNIP… Deel 2 komt er direct achteraan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
