Zomerkerstfeest
Door: Arie-Piet en Willeke
Blijf op de hoogte en volg Arie-Piet en Willeke
04 Januari 2015 | Mozambique, Milange
Bom dia! Hallo allemaal!
Het nieuwe jaar is begonnen en dat is meestal een moment om terug en ook vooruit te kijken. We hebben op allerlei manieren berichtjes ontvangen van jullie en dat vonden we superleuk! We hebben gehoord over sneeuw in Nederland, nou dat is hier wel even anders! We hebben een erg leuke tijd achter de rug, waarin we wat taken hebben afgerond, feestdagen hebben gevierd en op vakantie zijn geweest. Laten we gewoon verder gaan waar we waren gebleven.
De paar dagen voorafgaand aan kerst hebben we bij Españor nog wat tijd besteed aan ons werk. We gingen vol goede moed aan de slag; Arie-Piet weer met de server en Willeke kon niet zo gek veel doen. Het server verhaal is nog steeds nogal frustrerend, gedoe met licenties, instellingen, iets wat stuk lijkt. Het kost hem veel tijd in ieder geval. Daarbij werkt hij min of meer samen met een Marcos, een lokale medewerker die ook ICT-er is. De communicatie is echter nog steeds erg lastig. Voor Willeke was het de bedoeling om vandaag wat “Locatiebeheer” te doen op het terrein van Españor. Dat bleek niet mee te vallen, want: de ruimte met allerlei voorraad was op slot en de container met bouwmaterialen en gereedschap was op slot. De medewerkers hebben vakantie en een loper is er niet. Daardoor ’s middags ook niet veel kunnen doen. Arie-Piet werd bovendien ziek, dus de rest van de dag rondom huis aan de slag. Voor de dinsdag was er gelukkig iemand geregeld die wel eens sleutel had en kon Willeke dus beginnen met wat verfwerk. Er is een nieuw gebouw op het terrein en daarvan moesten alle deuren in de vernis gezet worden. Een lekker klusje. Er waren rondom het gebouw nog lokale mensen bezig met het bewerken van de grond, alles egaliseren en die liepen flink te sjouwen. Ik voelde me als Westerse met beroerde talenschat een beetje lopen en zat wat moed te verzamelen om aan de achterkant van het gebouw te beginnen, waar zij allemaal bezig waren. Ik liep even naar het kantoor voor een pauze en toen ik terugkwam kreeg ik van Kenneson (degene die mij aan het verven had gezet) te horen dat die mensen juist bang waren voor mij, en daarom aan de andere kant aan het werk waren gegaan. Over vooroordelen gesproken…
Op woensdag waren we vrij van kantoor, en kon Arie-Piet thuis nog wat aan de slag met wat reparatieverzoeken, gelukkig al weer opgeknapt. Op woensdagavond zijn we bij Kobus en Nana gaan eten met z’n allen. De voorbereidingen voor het eten en ook trouwens de andere werkzaamheden gingen wat lastig. Op maandag was de hele dag geen stroom, dat is hier vrij normaal. De stroom komt namelijk uit buurland Malawi, en op maandag zijn we vaak afgesloten. Maar vervelend genoeg bleef het op dinsdag en woensdag ook donker en stroomloos. Er was soms een zwakke stroom waardoor een lichtje het dan even deed. Maar verder dus: terug naar de basis. Ook best wel eens lekker. Gelukkig had Nana wel stroom en had ze ook het eten kunnen voorbereiden.
De maaltijd was erg gezellig, er waren veel kaarsen en allerlei lekkers. We lazen na het eten in onderdelen het kerstverhaal uit de Bijbel, er was piano en gitaar en zongen met elkaar kerstliederen in Engels, Afrikaans en Nederlands, erg samenbindend! Het jammere was dat Willeke zich naarmate de avond vorderde steeds rottiger voelde en dus ziek werd. De kerstdienst in de kerk is in Nederland vaak een dienst dat veel mensen naar toe gaan, al komen ze normaal gesproken niet zo vaak in de kerk. Hier in Mozambique is dat heel anders, de dag heet officieel zelfs ook “de dag van de familie” en mensen gaan ook gewoon op het land aan de slag als dat zo uitkomt. De kerk was dan ook vrij leeg te noemen. Na de dienst was Willeke gelukkig iets opgeknapt, waardoor ze ook mee kon met de ‘traditionele picknick’. Dat was ook weer met de andere werkers van het terrein en nog wat gasten. We gingen daarvoor net het dorp uit, waar een weg vol vergane glorie uit de Portugese tijd, ons leidde naar een prachtige plek. Heerlijk toeven, onder de bomen met uitzicht op de bergen en de inmiddels flink groene velden. We moeten eerlijk zeggen dat we met volle teugen hebben genoten van een heerlijk andere kerst dan normaal, het is gewoon zo anders, alleen al qua weer, maar ook qua beleving is het heel anders.
Ja het is fijn dat de regen is gekomen, de mensen hebben daar veel voor gebeden. In korte tijd zie je alles zo de grond uitknallen! Deze tijd is voor de mensen hier ook een tijd waarin juist meer dan normaal sterfgevallen zijn. Veel voorraden bij de mensen thuis zijn op, en de oogst duurt nog 1 a 2 maanden. De waterputten zijn door de regen weer meer volgelopen met regenwater, wat natuurlijk over de straten loopt en allerlei smerigheden bij de pompen achterlaat. Daardoor worden mensen sneller ziek, hun weerstand is ook minder dan anders, de malariavliegen slaan toe en ook tyfus en cholera. Best wel een tegenstelling als je bedenkt dat wij daar niet zo veel van merken en het zelf ook zo goed hebben! Het maakt dat we ons extra bewust zijn van alles wat wij steeds weer mogen ontvangen. We zijn dan ook enorm dankbaar voor alles wat we hebben en dat we meestal gezond zijn en in zo’n welvarend land leven.
De reis is aanstaande, maar dat verslag volgt snel!
Arie-Piet en Willeke
Het nieuwe jaar is begonnen en dat is meestal een moment om terug en ook vooruit te kijken. We hebben op allerlei manieren berichtjes ontvangen van jullie en dat vonden we superleuk! We hebben gehoord over sneeuw in Nederland, nou dat is hier wel even anders! We hebben een erg leuke tijd achter de rug, waarin we wat taken hebben afgerond, feestdagen hebben gevierd en op vakantie zijn geweest. Laten we gewoon verder gaan waar we waren gebleven.
De paar dagen voorafgaand aan kerst hebben we bij Españor nog wat tijd besteed aan ons werk. We gingen vol goede moed aan de slag; Arie-Piet weer met de server en Willeke kon niet zo gek veel doen. Het server verhaal is nog steeds nogal frustrerend, gedoe met licenties, instellingen, iets wat stuk lijkt. Het kost hem veel tijd in ieder geval. Daarbij werkt hij min of meer samen met een Marcos, een lokale medewerker die ook ICT-er is. De communicatie is echter nog steeds erg lastig. Voor Willeke was het de bedoeling om vandaag wat “Locatiebeheer” te doen op het terrein van Españor. Dat bleek niet mee te vallen, want: de ruimte met allerlei voorraad was op slot en de container met bouwmaterialen en gereedschap was op slot. De medewerkers hebben vakantie en een loper is er niet. Daardoor ’s middags ook niet veel kunnen doen. Arie-Piet werd bovendien ziek, dus de rest van de dag rondom huis aan de slag. Voor de dinsdag was er gelukkig iemand geregeld die wel eens sleutel had en kon Willeke dus beginnen met wat verfwerk. Er is een nieuw gebouw op het terrein en daarvan moesten alle deuren in de vernis gezet worden. Een lekker klusje. Er waren rondom het gebouw nog lokale mensen bezig met het bewerken van de grond, alles egaliseren en die liepen flink te sjouwen. Ik voelde me als Westerse met beroerde talenschat een beetje lopen en zat wat moed te verzamelen om aan de achterkant van het gebouw te beginnen, waar zij allemaal bezig waren. Ik liep even naar het kantoor voor een pauze en toen ik terugkwam kreeg ik van Kenneson (degene die mij aan het verven had gezet) te horen dat die mensen juist bang waren voor mij, en daarom aan de andere kant aan het werk waren gegaan. Over vooroordelen gesproken…
Op woensdag waren we vrij van kantoor, en kon Arie-Piet thuis nog wat aan de slag met wat reparatieverzoeken, gelukkig al weer opgeknapt. Op woensdagavond zijn we bij Kobus en Nana gaan eten met z’n allen. De voorbereidingen voor het eten en ook trouwens de andere werkzaamheden gingen wat lastig. Op maandag was de hele dag geen stroom, dat is hier vrij normaal. De stroom komt namelijk uit buurland Malawi, en op maandag zijn we vaak afgesloten. Maar vervelend genoeg bleef het op dinsdag en woensdag ook donker en stroomloos. Er was soms een zwakke stroom waardoor een lichtje het dan even deed. Maar verder dus: terug naar de basis. Ook best wel eens lekker. Gelukkig had Nana wel stroom en had ze ook het eten kunnen voorbereiden.
De maaltijd was erg gezellig, er waren veel kaarsen en allerlei lekkers. We lazen na het eten in onderdelen het kerstverhaal uit de Bijbel, er was piano en gitaar en zongen met elkaar kerstliederen in Engels, Afrikaans en Nederlands, erg samenbindend! Het jammere was dat Willeke zich naarmate de avond vorderde steeds rottiger voelde en dus ziek werd. De kerstdienst in de kerk is in Nederland vaak een dienst dat veel mensen naar toe gaan, al komen ze normaal gesproken niet zo vaak in de kerk. Hier in Mozambique is dat heel anders, de dag heet officieel zelfs ook “de dag van de familie” en mensen gaan ook gewoon op het land aan de slag als dat zo uitkomt. De kerk was dan ook vrij leeg te noemen. Na de dienst was Willeke gelukkig iets opgeknapt, waardoor ze ook mee kon met de ‘traditionele picknick’. Dat was ook weer met de andere werkers van het terrein en nog wat gasten. We gingen daarvoor net het dorp uit, waar een weg vol vergane glorie uit de Portugese tijd, ons leidde naar een prachtige plek. Heerlijk toeven, onder de bomen met uitzicht op de bergen en de inmiddels flink groene velden. We moeten eerlijk zeggen dat we met volle teugen hebben genoten van een heerlijk andere kerst dan normaal, het is gewoon zo anders, alleen al qua weer, maar ook qua beleving is het heel anders.
Ja het is fijn dat de regen is gekomen, de mensen hebben daar veel voor gebeden. In korte tijd zie je alles zo de grond uitknallen! Deze tijd is voor de mensen hier ook een tijd waarin juist meer dan normaal sterfgevallen zijn. Veel voorraden bij de mensen thuis zijn op, en de oogst duurt nog 1 a 2 maanden. De waterputten zijn door de regen weer meer volgelopen met regenwater, wat natuurlijk over de straten loopt en allerlei smerigheden bij de pompen achterlaat. Daardoor worden mensen sneller ziek, hun weerstand is ook minder dan anders, de malariavliegen slaan toe en ook tyfus en cholera. Best wel een tegenstelling als je bedenkt dat wij daar niet zo veel van merken en het zelf ook zo goed hebben! Het maakt dat we ons extra bewust zijn van alles wat wij steeds weer mogen ontvangen. We zijn dan ook enorm dankbaar voor alles wat we hebben en dat we meestal gezond zijn en in zo’n welvarend land leven.
De reis is aanstaande, maar dat verslag volgt snel!
Arie-Piet en Willeke
-
04 Januari 2015 - 21:46
Hanneke Kieskamp:
Dit is inderdaad een heel bijzondere ervaring voor jullie! Niet alleen qua weer maar ook de beleving van Kerst. "Dag van de familie" De noties zijn goed, maar jemist de kerkgang. Toch is het heel verrijkend voor jullie , Het armzalige levenspeil is vaak bepalend hoe je met alles omgaat. En andersom is ook waar: want hoezeer je mag waarderen dat je in een gecultiveerd land woont en dan gegrond op de Joods-christelijke traditie, zien we dat naarmate de welvaart toenam de christelijke waarden het moesten ontgelden en we inmiddels leven in een seculier cq heidens land , terwijl wij zo "rijk"zijn. Het is maar wat je in dit verband onder rijk verstaat. Jullie leren er ook uit dat in breder verband de opdracht niet zo heel veel verschilt : ook wij zijn nu zendingsland.
Gelukkig zijn jullie weer beter en naast de allerbeste wensen en groeten , ook voor Wieb e en Gerdine wens ik jullie nog een fijne en gezegende tijd toe, Veel bidden! Dan zal de Heere jullie Zelf duiselijk maken hoe of je de dingen moet zien en beoordelen. Weet je wel : önderscheidende waar het op aan komt !
Dag lieverds , veel plezier en goede en gezegende uren toegewenst!
Jullie zijn te benijden hoor ! Hartelijke groeten, ook van Jaap-Jan (hij mist jullie wel hoor) ook aan Wiebe en Gerdine, van Mevrouw Hanneke Kieskamp -
05 Januari 2015 - 10:55
Mirjam Bustraan:
Hoi, wat een bijzondere tijd hebben jullie! Gaaf hoor! Zo krijg je toch een beetje een andere kijk op het leven daar... Leuke verslagen om te lezen trouwens. Ik hoop dat jullie nog veel kunnen betekenen daar en dat A-P wat meer vorderingen mag krijgen met die server (en zn geduld behouden ;-)). Geniet van jullie vakantie straks en heel veel plezier en Zegen toegewenst! -
06 Januari 2015 - 09:02
Peter:
Ik vindt het leuk dat je verslag doet van je reis en ook bijzonder dat je daar wat probeert te doen. Het is natuurlijk veel makkelijker om in een luxe resort te gaan zitten en geen idee te hebben waar de gemiddelde Mozambikaan mee te maken heeft. Ben je nog langer in Mozambique of ga je inmiddels weer terug? -
07 Januari 2015 - 06:17
Willeke:
Bedankt voor jullie reacties! Het is inderdaad een enververende tijd! We leren wel wat relativeren hier hoor! Met de server zijn er wel vorderingen gelukkig Mirjam! En Peter, we zijn nu deze week en het weekend nog in Mozambique, en dan zit het er helaas al weer op :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
